Roodlof

De teelt van roodlof is vooral gekend in Italië, waar men de plant Radicchio Rosso noemt.  Het is een direct zusje of broertje van witloof.  De Nederlandse naam roodlof duidt daar al op.  Het feit dat in de meeste landen de Italiaanse naam wordt gebruikt, geeft eigenlijk al aan dat het buiten dat land een relatief nieuwe groente is.  Tot ca 1985 werd ze niet benoorden de Alpen verbouwd.  En dat is eigenlijk wel raar, als men het vergelijkt met andere oude groenten.

De Romein Plinius de Oudere schreef er al over in zijn Naturalis Historia.  Hij roemde de effecten op de gezondheid.  Zo zou roodlof het bloed zuiveren en een middel zijn tegen slapeloosheid.  In de 15de eeuw begon de heuse teelt van de roodlof en dat gebeurde in de regio rond Venetië, Veneto.  De Raddichio Rosso de Chioggia stamt al uit die tijd en komt van het Veneto eiland Chioggia.  De Radicchio Rosso di Treirso en Radicchio Variegato di Castelfranco worden als typisch regionale producten beschouwd en zijn in Italië gezegend met de 'indicazione geografica protetta' (IGP).  Ergens rond of na 1970 begon men vanuit Italië het roodlof te exporteren.

Oogst

Snij de krop af onder het onderste blad.