Sla

Sla stond al op het menu van de Egyptenaren van 2500 jaar geleden.  Ook Grieken en Romeinen lustten een blaadje sla.  In onze kontreien was kropsla al in de 16de eeuw gekend.  Men at haar met wat azijn besprenkeld.

De latijnse naam Lactuca  doelt op het melksap dat in de plant voorkomt.

Oogst

Snij de krop onderaan af,let wel laag genoeg de stengel door te snijden, anders blijven de onderste bladeren op het veld.

-ijsbergsla: De geschiedenis van de ijsbergsla is een verhaal apart.  Een kropslaras van het Batavia-type is waarschijnlijk via Frankrijk in de USA terecht gekomen.  Daar viel het erg in de smaak en via selektiewerk ontstond een apart type sla, met heel stevige kroppen met harder blad dat lang krokant blijft.  In Amerika werk "iceberg"-sla veel belangrijker dan onze kropsla.  De Amerikaanse militairen in Duitsland konden hun ijsbergsla niet missen en lieten hem door plaatselijke telers kweken.  Zo geraakte de ijsbergsla in onze Europa verspreid.

-Verder staan er nog rode eikenbladsla en Lollo Blondo, dit is een ras met groen gekroesd blad.